Ik heb voor het veganistische dieet gekozen omdat ik echt iets goeds voor de wereld wilde doen.

In het begin was ik vol energie en enthousiasme, maar na een tijdje merkte ik dat ik me steeds vaker moe voelde.

Hoe vroeg ik ook naar bed ging of hoe lang ik ook sliep, ik werd altijd uitgeput wakker.

Ik was gewoon niet meer zo energiek als vroeger.

Ik kon me niet meer goed concentreren op mijn werk en was ' s avonds vaak te uitgeput om iets te doen.

Bovendien werd mijn weerstand zwakker.

Ik kreeg vaker last van verkoudheid en infecties.

Ik merkte ook veranderingen in mijn huid en haar. Ondanks de intensieve verzorging werd mijn huid erg droog, en mijn haar verloor zijn glans en werd dun.

Met deze symptomen had ik gemengde gevoelens.

Aan de ene kant was ik er trots op dat ik veganistisch leefde en daarmee dieren en het milieu hielp.

Aan de andere kant was ik bang dat mijn dieet mijn gezondheid schaden.

Dit conflict bezorgde mij veel stress omdat ik niet wilde opgeven wat ethisch belangrijk voor mij was, maar ik wilde ook gezond en actief blijven.

Een bloedonderzoek bij de dokter bracht niets nieuws aan het licht.

Dat zorgde ervoor dat ik nog dieper ging graven.

Ik bracht nachten door met onderzoek doen op internet, op zoek naar oplossingen en alternatieve benaderingen die me konden helpen een gezonde veganistische levensstijl te behouden.

Het was een emotionele achtbaan omdat ik voortdurend worstelde met de angst dat mijn beslissing om veganist te worden misschien toch niet het beste voor mijn gezondheid zou zijn.

Maar ik was vastbesloten een manier te vinden om zowel mijn ethische overtuigingen als een gezond, energiek leven in evenwicht te brengen.

En ik vond uiteindelijk de sleutel die echt de verandering teweegbracht!

In dit artikel leer je:

• Welk tekort werkelijk achter je symptomen zit (het is geen vitamine B12)
• Welke bloedwaarden worden door 99% van de artsen niet gecontroleerd, maar wel essentieel voor veganisten
• Een eenvoudige oplossing voor meer energie en een gezonder leven met een veganistisch dieet

Zodat ook jij volop kunt genieten van jouw vegan levensstijl!

Veganistische voeding en conventionele geneeskunde

Naarmate mijn symptomen schrijnender werden en mijn dagelijkse leven ernstig gingen beïnvloeden, bereikte mijn frustratie een koortsachtig niveau.

De voortdurende vermoeidheid en de uitputtende traagheid werden voor mij steeds moeilijker.

Ik kon me nauwelijks concentreren op mijn werk en voelde me voortdurend overweldigd.

Ik wil niet eens meer over mijn huid en haar praten.

Laten we zeggen dat mijn zelfvertrouwen met de dag steeds minder werd.

In eerste instantie probeerde ik de problemen zelf op te lossen, maar uiteindelijk werd ik zo ongerust dat ik besloot professionele hulp te zoeken.

Bezorgd over de mogelijke impact van mijn veganistische levensstijl op mijn gezondheid, bezocht ik mijn arts.

Ik legde hem mijn situatie uit en mijn angst dat mijn eetstijl de oorzaak van mijn problemen zou kunnen zijn.

Ik hoef je waarschijnlijk niet te vertellen dat hij dat graag bevestigde.

Het veganistische dieet wordt nog steeds niet bijzonder geaccepteerd in de conventionele geneeskunde.

Ik vroeg hem een ​​uitgebreide bloedtest uit te voeren om te zien of er ernstige voedingstekorten waren die mijn symptomen zouden kunnen verklaren.

Na zorgvuldig onderzoek en de evaluatie van de bloedonderzoeken kwam echter het verrassende nieuws.

Er waren geen significante gebreken die konden worden geïdentificeerd als de directe oorzaak van mijn klachten.

Ik nam ook de klassieke vitamine B12, dus ook hier was alles in orde.

Ondertussen sprak ik met een aantal vrienden over mijn problemen.

Sommigen van hen hadden soortgelijke ervaringen en vertelden me hoe ze hun symptomen konden verbeteren door eieren en vis opnieuw in hun dieet op te nemen.

Met tegenzin besloot ik deze aanpak te proberen en tot mijn verbazing merkte ik dat ik me eigenlijk beter voelde.

Ik ben ruim twee maanden lang elke dag weer eieren gaan eten en heb twee keer per week vis aan mijn dieet toegevoegd.

Mijn vermoeidheid werd snel beter.

Al na een week merkte ik dat mijn lichaam beslist iets miste.

Na 4 weken was mijn huid weer veel fijner en zat ik weer lekkerder in mijn vel.

Dit was voor mij echter een ethisch dilemma omdat ik niet wilde afwijken van mijn veganistische principes.

Dit dilemma bracht mij ertoe verder te zoeken naar een oplossing waarmee ik veganist kon blijven en tegelijkertijd mijn gezondheid kon verbeteren.

Ik begon meer onderzoek te doen, voedingsdeskundigen te bezoeken die gespecialiseerd waren in veganistische diëten, en talloze onderzoeken te lezen over plantaardige bronnen van voedingsstoffen.

En toen kwam ik erachter, de sleutel was niet alleen een tekort aan B12.

Er is nog een tekort dat niet naar voren komt in de klassieke bloedtest en waar bijna elke veganist last van heeft!Tijdens een van mijn nachtelijke onderzoeken kwam ik andere informatie tegen over de voedingsstoffen in veganistische diëten.

Volgens de Voedingsafdeling worden aminozuren ook beschouwd als essentiële voedingsstoffen in een veganistisch dieet.

De 2 grote tekortkomingen in het veganistische dieet

Zoals ik je al vertelde, zijn er twee grote tekortkomingen waar vrijwel elke veganist last van heeft.

Afhankelijk van de samenstelling van je dieet en hoeveel tijd je besteedt aan het onderzoeken van de exacte voedingswaarde van de ingrediënten.

1. Vitamine B12

Waarschijnlijk wist je dit al, dus ik wil er even kort over praten.

Vitamine B12-tekort is een veelvoorkomend probleem onder veganisten, omdat deze essentiële vitamine vooral voorkomt in dierlijke producten zoals vlees, vis, zuivel en eieren.

Omdat we deze voedselbronnen vermijden, bestaat er een verhoogd risico dat we niet voldoende vitamine B12 opnemen.

Hoogstwaarschijnlijk vul je dit, net als ik, al aan met voedingssupplementen.

Maar als veganisten zich moe voelen, komt dat niet altijd alleen maar doordat ze een tekort aan B12 hebben.

Ons lichaam heeft een mix van veel voedingsstoffen nodig om energie te produceren.

Daarom kan geïsoleerde B12-inname de symptomen van energietekort veroorzaakt door de afwezigheid van andere voedingsstoffen niet corrigeren.

2. Aminozuren

En dit is waar het spannend wordt!

Dat kan niet waar zijn, dacht ik eerst, bij mezelf.

Ik let Immers heel goed op alles wat ik eet- en het onderwerp eiwitten is voor ons veganisten bijna altijd aanwezig.

Daarom heb ik al goed op mijn eiwitinname gelet.

In de 5 jaar dat ik veganist ben, hebben aardappelen, soja, linzen en erwten altijd een plek op mijn bord gehad.

Ik zorgde ervoor dat ik voldoende plantaardige eiwitten at.

Was er maar iemand die mij vertelde dat ik een tekort aan eiwitten en aminozuren had.

Dit bleek de oorzaak van mijn klachten te zijn!

De reden hiervoor is dat veel plantaardige eiwitbronnen, vaak niet alle essentiële aminozuren bevatten.

Ik zal uitleggen wat dat precies inhoudt.

Als veganisten moeten we verschillende eiwitbronnen combineren om aan onze behoeften te voldoen, hoewel dit in het dagelijks leven een uitdaging kan zijn, is het zeker mogelijk.

Ik was erg naïef toen ik geloofde dat ik mijn eiwitten zou binnenkrijgen

De Voedingsafdeling beveelt aan dat een gezonde volwassene ten minste 0,8 g eiwit per kilogram lichaamsgewicht consumeert.

Veel deskundigen adviseren zelfs een eiwitinname van 0,8 – 2 g per kg lichaamsgewicht, afhankelijk van hoe lichamelijk actief je bent.

Een vrouw die 70 kg weegt, krijgt gemiddeld zo’n 56 tot 140 gram eiwit per dag binnen.

De meeste mensen – waaronder ik al heel lang – geloven dat ze voldoende eiwitten binnenkrijgen via hun dieet.

Echter, blijkt dit vaak niet het geval te zijn!!

Om dat in perspectief te plaatsen: 56 gram eiwit, de minimale eiwitinname, is het equivalent van:

• 700 gram tofu of
• 635 gram bonen of
• Ruim 1 kilo volkoren pasta

Ik haal bijna nooit het dagelijkse minimum.

En hier hebben we het over eiwitten – niet over aminozuren.

Elke eiwitbron levert niet dezelfde hoeveelheden aminozuren; hierover later meer.

Ik wilde zekerheid en rende opnieuw naar mijn vertrouwde arts.

Mijn arts was overweldigd toen ik om een ​​aminozuurtest vroeg

“Mevrouw Wagner, waarom wilt u een aminozuurtest? Volgende week moet u weer naar mijn praktijk komen. "Daar ben ik nu helemaal niet op voorbereid.”

Het antwoord van mijn dokter was ongeveer als volgt:

Blijkbaar heeft nog nooit iemand in de praktijk een aminozuurtest willen doen.

Laat staan ​​dat mijn arts ook maar een seconde dacht dat er sprake zou kunnen zijn van een aminozuur tekort.

Nou, met veel heen en weer kreeg ik mijn resultaten.

Dat ik de aminozuurtest zelf mocht betalen, werd slechts terloops vermeld.

Deze aminozuren bevonden zich voor mij in het lagere rode bereik

Slechts enkele aminozuren bevonden zich in het groene bereik - ook al had ik sinds twee maanden weer eieren en vis in mijn dieet geïntroduceerd – onregelmatig, maar toch.

Ik wil niet eens weten hoe de test er vroeger uitzag toen ik nog 100% veganist was.

Mijn arts stuurde mij alleen de uitslag, en ik moest dezezelf interpreteren.Dus begon ik met onderzoek.

Dus begon ik met onderzoek.

Aminozuur tekort het nieuwe B12-tekort?

Aminozuren zijn de fundamentele bouwstenen van het leven.

We kennen momenteel 20 aminozuren.

En experts zeggen dat dit waarschijnlijk maar een fractie is van wat er daadwerkelijk bestaat.

Zij vormen de eiwitten die een rol spelen in vrijwel alle lichaamsprocessen.

Onze cellen, spieren en weefsels bestaan ​​voornamelijk uit deze stoffen.

Ze helpen bij het transporteren en opslaan van voedingsstoffen.

Ze zorgen ervoor dat haar en huid regenereren.

En ze zijn essentieel voor de functie van onze organen, klieren, pezen en slagaders.

Daarnaast spelen ze ook een belangrijke rol bij de genezing van wonden.

Een tekort aan aminozuren kan ernstige gevolgen hebben voor onze gezondheid.

Het beïnvloedt ons immuunsysteem en onze psyche, maar ook onze fysieke prestaties,vetstofwisseling en bloedsuikerspiegel.

Dus hoe kreeg ik alle essentiële aminozuren zonder mijn veganistische dieet op te geven?

En hoe zorg ik ervoor dat ik er genoeg van binnenkrijg?

De biologische beschikbaarheid van eiwitbronnen

Met mijn nieuwe kennis heb ik me opnieuw intensief op mijn dieet gericht.

Hoe konden mijn niveaus zo uit de hand lopen als ik op mijn eiwitinname lette?

Dit komt door twee grote problemen:

1. De biologische beschikbaarheid van eiwitbronnen, oftewel de mate waarin de aminozuren in eiwitten door het lichaam kunnen worden gebruikt.

2. De caloriedichtheid van eiwitbronnen.

Wij veganisten hebben de moeilijkheid dat dierlijke eiwitten een veel hogere biologische waarde hebben dan plantaardige eiwitten.

Dit wordt ook wel biologische beschikbaarheid genoemd, wat wordt weergegeven door de DIAAS-score (Digestible Indispensable Amino Acid Score).

Hoe hoger de DIAAS-score , hoe hoger de biologische waarde.

Met andere woorden:

De meer essentiële aminozuren zitten in de voeding.

Niet alleen de hoeveelheid eiwit is cruciaal voor ons welzijn, maar vooral de hoeveelheidaminozuren die we uit het eiwit kunnen opnemen.

Overigens: het ei heeft een biologische beschikbaarheid van 100 en geldt als referentiewaarde voor andere eiwitten.

Dit verklaart waarom ik me onmiddellijk beter voelde nadat ik eieren opnieuw in mijn dieet had geïntroduceerd.

Soja is een uitstekende veganistische eiwitbron, maar bevat bijvoorbeeld lage doses L-methionine,een van de essentiële aminozuren.

Andere plantaardige eiwitten, zoals die uit linzen, leveren ook niet alle essentiële aminozuren en kunnen moeilijk verteerbaar zijn.

Dit resulteert vaak in een ongemakkelijk gevoel in onze maag na het eten.

Het probleem verergert als je een traag werkende schildklier hebt of lijdt aan het prikkelbare darm syndroom, aangezien de eiwitvertering hierdoor vaak verstoord raakt.

Dit betekent dat je lichaam voedingsstoffen, inclusief eiwitten, niet zo efficiënt verwerkt als zou moeten.

Simpelweg meer eiwitten eten zonder aandacht te besteden aan hoe je lichaam deze verwerkt, kan tot extra stress leiden.

Een tweede groot probleem betreft de caloriedichtheid oftewel de verhouding tussen de hoeveelheid calorieën en de hoeveelheid eiwit.

Dit betekent dat je met plantaardige eiwitbronnen in totaal meer calorieën moet consumeren om dezelfde hoeveelheid eiwit binnen te krijgen.

Je moet bijvoorbeeld zoveel calorieën uit de volgende voedingsmiddelen eten om 30 gram eiwit binnen te krijgen:

De perfecte eiwitbron voor veganisten

De conclusie van mijn onderzoek: alle aminozuren afdekken met een veganistisch dieet is bijna onmogelijk - tenzij je elke dag twee veganistische shakes en veel soja naar binnen slikt.

Dus ging ik op zoek naar de Heilige Graal.

Ik hab iets nodig dat mij van een grote hoeveelheid aminozuren zou voorzien zonder honderden calorieën toe te voegen.

Tijdens mijn onderzoek stuitte ik op het zogenaamde Master Amino Patroon (MAP).

Het Master Aminozuurpatroon (MAP) is ontwikkeld door Dr. Luca-Moretti, een Italiaanse onderzoeker, aan de Universiteit van Florida.

Dit zijn essentiële aminozuren die in geperste vorm (kleine tabletten) kunnen worden ingenomen.

Dr. Moretti en zijn onderzoeksteam hebben uitgebreide onderzoeken uitgevoerd om de optimale samenstelling en verhouding van essentiële aminozuren te bepalen die het effectiefst zijn voor menselijke voeding.

Vooral wedstrijdsporters werden onderzocht omdat ze een bijzonder hoge behoefte aan aminozuren hebben.

In zijn meest bekende onderzoek stak een 51-jarige vrouwelijke duursporter een woestijn over en consumeerde de essentiële aminozuren, die waren samengesteld volgens het Master Amino Patroon, als haar enige eiwitbron:

De indrukwekkende resultaten:

(1) een toename van spiermassa, kracht en uithoudingsvermogen;

(2) een afname van de lichaamsvetmassa;

(3) een grotere prestatieverbetering van de niet-dominante spieren ten opzichte van de dominante spieren;

(4) verbeterde cardiorespiratoire prestaties;

(5) verhoogde niveaus van rode bloedcellen, hemoglobine en hematocriet.

Waarom is dit onderzoek relevant voor veganisten?

Heel simpel: deze vertrouwde niet op één enkele eiwitbron, maar alleen op de essentiële aminozuren van het Master Amino Patroon.

Toch waren haar bloedwaarden en haar prestaties als atlete na het doorkruisen van de woestijn nog beter dan voorheen.

Hier volgt nogmaals de samenvatting van het onderzoek:

Volgens de studie maakt het nemen van MAP een veilige, ongekende optimalisatie van de eiwitsynthese van het lichaam mogelijk, zelfs als dit de enige eiwitbron is.

Maar hoe is dat mogelijk?

Hier is het belangrijk om het verschil tussen essentiële en niet-essentiële aminozuren te begrijpen.

• Het lichaam kan essentiële aminozuren niet zelf aanmaken; deze moeten dus van buitenaf worden aangevoerd. Eerder legde ik al uit waarom dit voor veganisten bijzonder uitdagend is.
• Het lichaam kan niet-essentiële aminozuren zelf aanmaken, maar dit is alleen mogelijk als er voldoende essentiële aminozuren beschikbaar zijn.
  

Dit betekent dat als je hoge doses essentiële aminozuren binnenkrijgt, je lichaam alle andere aminozuren zelf kan aanmaken.

Dit betekent ook dat als je niet genoeg essentiële aminozuren uit je voeding haalt, je snel een tekort aan de overige 11 aminozuren kunt ontwikkelen.

En hier ligt de doorbraak in et werk van Dr. Moretti: hij ontdekte de perfecte verhouding van de 8 essentiële aminozuren die de eiwitsynthese in het lichaam optimaal laat functioneren.

Ter herinnering: er zijn officieel 20 verschillende aminozuren.

9 daarvan zijn essentieel (8 ervan bevinden zich in het Master Amino Pattern – het aminozuur histidine is bewust weggelaten om het ook geschikt te maken voor mensen met histamine intolerantie.).

De overige 11 aminozuren zijn voorwaardelijk essentieel of niet-essentieel.

Als veganisten met een lage eiwitconsumptie moeten we absoluut alle 20 aminozuren binnenkrijgen.

Vleeseters hebben hier geen probleem mee en kunnen gemakkelijk alle 20 aminozuren binnenkrijgen.

Ze hoeven er niet eens over na te denken.

Maar wij veganisten moeten veel aandacht besteden aan ons dieet, omdat niet alle plantaardige eiwitbronnen alle aminozuren bevatten.

In de praktijk betekent dit dat je je dieet dagelijks perfect moet plannen en afstemmen op de 20 aminozuren, wat vrijwel onmogelijk is.

Door je echter te concentreren op de essentiële aminozuren en deze in hoge doseringen en in de juiste verhouding (volgens het Master Amino Patroon) te consumeren, kun je het lichaam stimuleren om automatisch alle voorwaardelijk essentiële en niet-essentiële aminozuren zelf aan te maken!

Dat was de cruciale ontdekking op mijn reis.

Toen ik erover las, was het voor mij duidelijk: ik zou het eens proberen.

Veganistisch dieet: tweede poging

Dus ging ik terug naar mijn 100% veganistisch dieet.

Geen eieren meer, geen vis meer.

Dit keer echter met een geheim wapen in de bagage: hoge doses essentiële aminozuren.

Ik vond zelfs enkele die in Nederland worden geproduceerd, 100% veganistisch zijn (gefermenteerd uit erwten) en het Master Amino-patroon van Dr. Moretti volgen; mijn aanbeveling vind je aan het einde van dit artikel.

Daarom begon ik deze tablet elke ochtend direct na het opstaan ​​en elke avond voordat ik naar bed ging deze tabletten in te nemen, om mijn lichaam zo ‘s nachts te voeden.

Eerlijk gezegd: ik was een beetje zenuwachtig.

Nadat ik weer eieren en vis at, verbeterde mijn gezondheid weer.

Mijn huid was weer stevig en ik had weer meer energie.

Opnieuw mijn eetpatroon veranderen was natuurlijk riskant.

Maar ik wilde heel graag veganistisch kunnen leven zonder concessies te doen aan mijn gezondheid.

Ik had hoge verwachtingen van deze essentiële aminozuren.

Dus dag na dag nam ik de aminozuren en het gebeurde... eerst helemaal niets.

Ik bedoel dat echter in positieve zin: mijn huidconditie bleef onveranderd en ik voel me nog steeds veel minder vaak moe.

Ik voelde me net zo goed als toen ik eieren en vis at - alleen deze keer was ik 100% veganistisch!

Na 2 maanden merkte ik zelfs verbeteringen: mijn haaruitval werd minder, ik voelde mij veel veerkrachtiger en had het gevoel dat mijn lichaam sneller herstelde na het sporten.

Na 4 maanden voelde mijn haar weer sterker aan en mijn huid voelde steviger en gehydrateerder aan.

Je hebt waarschijnlijk al eerder van collageen gehoord: het heeft positieve effecten op haar, huid, nagels en botten.

Raad eens waar collageen van gemaakt is? Correct: aminozuurketens (inclusief de glycine-proline-hydroxyproline-keten).

Ik zou hier nog tien voorbeelden kunnen geven, omdat aminozuren overal nodig zijn.

Van huid en haar tot de gezondheid van de schildklier, het immuunsysteem, de spijsvertering of zelfs geestelijke gezondheid (het aminozuur L-tryptofaan is een voorloper van het gelukshormoon serotonine!).

Het experiment met aminozuren loopt nu 8 maanden en de pellets zijn mijn dagelijkse routine geworden.

Elke ochtend als ik opsta, neem ik drie stuks, en bijna een half uur later voel ik een echte energiekick.

Ik ben zo overtuigd van deze pellets dat ik al mijn vrienden er al over heb verteld.

Sommige mensen zijn niet eens veganist en zijn er nog steeds enthousiast over.

Twee weken geleden ging ik opnieuw naar mijn huisarts en betaalde voor de tweede keer een aminozuurprofiel.

Zo zien mijn waarden eruit na 8 maanden veganistisch dieet met essentiële aminozuren als aanvulling:

Zo kun je schoon, effectief en zo goedkoop mogelijk in je aminozuurbehoefte voorzien

Laten we nu tot het belangrijkste punt komen: hoe kunt u uw aminozuur tekort zo snel en efficiënt mogelijk compenseren?

Als u zover bent gekomen, wil ik u graag bedanken voor uw vertrouwen.

Je weet nu meer over veganistische voeding dan de meeste artsen – gefeliciteerd!

Aan het einde van dit artikel wil ik graag mijn aanbeveling met u delen.

Ik heb een manier gevonden waarmee je bijna zonder calorieën, zonder suiker of toevoegingen en geheel vegan – en voor slechts € 1,16 per dag – in je aminozuurbehoefte kunt voorzien, zelfs goedkoper dan met shakes.

Over het algemeen ben ik altijd een beetje sceptisch als het om voedingssupplementen gaat.

Er wordt vaak veel beloofd, maar helaas wordt er weinig waargemaakt.

Maar hier kwam ik eindelijk een goed product tegen.

Op basis van het eerder genoemde Master Amino Pattern ging ik op zoek naar een geschikt product dat in Nederland is ontwikkeld.

Er zijn niet veel mensen die bekend zijn met de studie van Dr. Moretti en het Master Amino Pattern, laat staan dat ze er baat bij hebben.

Lange tijd waren er in Nederlandssprekende landen geen aminozuurpreparaten vergelijkbaar met MAP.

Gelukkig is daar nu verandering in gekomen.

Ik gebruik een product genaamd Smart Protein.

Het wordt geproduceerd in Nederland en is gebaseerd op het Master Amino Mattern.

Het product ziet er als volgt uit:

Veganistische eiwitvoorziening voor slechts €1,16 per dag

Sinds mijn onderzoek hoor ik er steeds meer over, ook in veganistische podcasts. Er moest dus iets bijzonders aan de hand zijn.

Het wordt geproduceerd uit puur plantaardige stoffen (kikkererwten) en is dus 100% veganistisch.

Bovendien is het vrij van lectines en lactose, suikervrij, glutenvrij en vrij van additieven.

De 8 essentiële aminozuren worden via de slijmvliezen opgenomen en zijn al na 23 minuten beschikbaar voor het lichaam.

Dit betekent dat de spijsvertering, maar bijvoorbeeld ook de lever en de nieren, niet onder druk worden gezet.

Ik kan dit bevestigen: zelfs op een lege maag vroeg in de ochtend merk ik absoluut geen problemen met de spijsvertering.

Over de werking heb ik al veel geschreven.

Het grootste effect was zonder twijdel de energie die deze pillen mij gaven.

Het voelde alsof mijn lichaam eindelijk de voedingsstoffen kreeg die het nodig had.

Je merkt al vanaf de eerste keer dat je het inneemt dat je na een klein half uur veel meer energie hebt.

Dit snelle effect verbaasde me absoluut.

Ik merkte ook dat ik minder trek heb nadat ik het heb ingenomen.

Zelfs in een directe vergelijking met veganistische shakes is Smart Protein de duidelijke winnaar.

Want: één enkele korrel bevat net zoveel essentiële aminozuren als 7 gram eiwitpoeder!

Dit betekent: door simpelweg elke ochtend en avond 3 tabletten in te nemen, krijgt u net zoveel aminozuren binnen als uit 2 eiwitshakes (het equivalent van 42 g eiwit).

Het enige verschil is dat je nauwelijks calorieën binnenkrijgt, het bevat geen suiker of zoetstoffen, de aminozuren belasten je spijsvertering, lever of nieren niet en je hoeft je shaker achteraf niet schoon te maken.

En Smart Protein is qua prijs nog beter.

Met één blikje (€ 34,99) doe je een maand mee – dat betekent dat je €1,17 per dag betaalt en dus minder dan een veganistisch eiwitpoeder van goede kwaliteit.

Bestel je direct een pakket van drie, dan krijg je zelfs 55% korting.

Eerlijk gezegd: voor mij is Smart Protein een van de beste uitvindingen ooit.

Het is niet alleen superpraktisch voor veganisten, maar ook voor iedereen die een hoge behoefte aan aminozuren of eiwitten heeft en dit schoon, effectief en goedkoop wil dekken.

Conclusie

Na dit experiment is het mij duidelijk: er wordt niet genoeg over aminozuren gesproken.

Voor mij is een aminozuur tekort het nieuwe B12-tekort voor veganisten!

Je leest de hele tijd over B12, maar bijna nooit over aminozuren.

Misschien komt dat omdat het onderwerp wat complexer is.

Toch vind ik dat er meer voorlichting over aminozuren zou moeten komen voor veganisten.

Veel mensen beginnen met eent veganistisch dieet en denken dat de hele eiwit kwestie alleen relevant is voor atleten of bodybuilders.

Alleen al het feit dat mensen bijna uitsluitend over eiwitten praten en niet over aminozuren, toont aan dat dit onderwerp nog weinig aandacht krijgt.

Als je last hebt van klachten als vermoeidheid, haaruitval en een slechte huidconditie, dan zou ik zeker aanraden om essentiële aminozuren 3 maanden te proberen.

Of zelfs als je een veganistische levensstijl leidt, veel beweegt en je lichaam regelmatig zwaar belast.

Je hebt niets te verliezen omdat je snel merkt of het product verschil maakt.

En eerlijk?

Het is goedkoper om het gewoon uit te proberen dan te betalen voor een aminozuurtest bij de dokter.

Dit omdat Smart Protein minder kost dan de aminozuurtest.

En je hebt dan voldoende essentiële aminozuren om 3 maanden lang een zelftest te doen.

Ik heb de productpagina voor je gelinkt.

Daar vind je meer informatie en een verbruikscalculator: